Geçen derste parlatma işini doğru dürüst becerememiş olsam da, zamanın değeri hakkında altın bir öğüt niteliği taşıyordu Miyagi ustanın öğretisi. Bu defa daha hazırlıklı ve zamanı doğru kullanarak ve önceden bu fevkalade albümü dinlemiş olarak (!) karşınızdayım.
Bahar alerjimden dolayı sık sık kaşınan ve kanlanan gözlerim beni yavaş yavaş korkutmaya başladı zira “netleme” problemi yaşıyorum. Tabi sorun tamamen gözlerde değil, saatlerce monitöre bakmasını emreden beyin ve o beyni idaren eden aklımda…Dün dışarı çıktığımda resmen hava çarptı, oksijene hasret kalmış ciğerlerim. Bir de malum sandalyem var , dizüstü kullanıcılarına dönecim sayesinde…
Neredeyse dünyayı keşfettiklerine inanacağım İngilizlerin yine bir şey keşfetmiş gruplarından biriyle karşı karşıyayız..1967’de kurulan grup daha ilk albümleriyle başarıyı yakalamış nadir gruplardan, Black Sabbath, Rush, Uriah Heep gibi bir klasmanda incelememizin mümkün olduğu tarzları; heavy metalden progressive rock’a değişiklikler göstermektedir. Yer yer gayet hızlanarak speed metal olayına göz kırptıklarını da belirtmek lazım. Günümüz müziğine bakıldığında da; ağır davul tempoları ve kirli gitar tonları ile sludge metali etkileyen gruplardan biri olduklarını düşünüyorum.
Açılışı yapan Guts; hem sözler hem beste olarak damarlarınıza Budgie sempatisini güzelce aşılıyor. Aynı zamanda hem gitar hem vokal görevlerini üstlenmiş birine göre gayet kompleks partisyonlara sahip Burk Shelley’nin bass gitarı, ayrıca vokalleri en az Geddy Lee kadar ince ve etkileyici. Author hafif açılışına rağmen sonlara doğru gayet ağırlaşıyor velev ki davul duble cross kullanmaktan kaçınmıyor.Nude Disintegrating Parachutist Woman; ismiyle doğru orantılı süresiyle albümün en uzun parçası ve muhtemelen söz yazarının ufak çaplı fantezilerinden biri olan “parçalanan çıplak paraşütçü hatun”; bass ve gitarın aynı soloyu attıkları noktada tavan yapıyor ve ortalamanın bir hayli üstündeki davul ritmiyle , parçayı albümün en hızlılarından biri yapıyor.Bir dakikaya yakın jam introyla açılan Rape of Locks bahsettiğim speed etkisinin en çok görülebildiği parça. Davul temposunun yükseldiği iki noktada 1’er dakikalık sololaru bulunan Tony Bourge agrasyonu dizginlediğini gösteriyor. Parçanın ikinci kısmında da duble cross aksiyonu gözden kaçırılmamalıdır.Homicidal Suicidal kapanış parçası olarak albümü başladığı yerde bitiriyor ve bass ile elektroyu ayıramakta zorlanacağınız derecede ağır gitar tonlarıyla albüm en ağır parçalarından biri olduğu gösteriyor.
BUDGIE
Burke Shelley - Vocal, Bass
Tony Bourge - Gitar
Ray Phillips - Davul
BUDGIE
1 - Guts (04:21)
2 - Everything in My Heart (00:52)
3 - The Author (06:28)
4 - Nude Disintegrating Parachutist Woman (08:41)
5 - Rape of the Locks (06:13)
6 - All Night Petrol (05:57)
7 - You and I (01:41)
8 - Homicidal Suicidal (06:41)
Bahar alerjimden dolayı sık sık kaşınan ve kanlanan gözlerim beni yavaş yavaş korkutmaya başladı zira “netleme” problemi yaşıyorum. Tabi sorun tamamen gözlerde değil, saatlerce monitöre bakmasını emreden beyin ve o beyni idaren eden aklımda…Dün dışarı çıktığımda resmen hava çarptı, oksijene hasret kalmış ciğerlerim. Bir de malum sandalyem var , dizüstü kullanıcılarına dönecim sayesinde…
Neredeyse dünyayı keşfettiklerine inanacağım İngilizlerin yine bir şey keşfetmiş gruplarından biriyle karşı karşıyayız..1967’de kurulan grup daha ilk albümleriyle başarıyı yakalamış nadir gruplardan, Black Sabbath, Rush, Uriah Heep gibi bir klasmanda incelememizin mümkün olduğu tarzları; heavy metalden progressive rock’a değişiklikler göstermektedir. Yer yer gayet hızlanarak speed metal olayına göz kırptıklarını da belirtmek lazım. Günümüz müziğine bakıldığında da; ağır davul tempoları ve kirli gitar tonları ile sludge metali etkileyen gruplardan biri olduklarını düşünüyorum.
Açılışı yapan Guts; hem sözler hem beste olarak damarlarınıza Budgie sempatisini güzelce aşılıyor. Aynı zamanda hem gitar hem vokal görevlerini üstlenmiş birine göre gayet kompleks partisyonlara sahip Burk Shelley’nin bass gitarı, ayrıca vokalleri en az Geddy Lee kadar ince ve etkileyici. Author hafif açılışına rağmen sonlara doğru gayet ağırlaşıyor velev ki davul duble cross kullanmaktan kaçınmıyor.Nude Disintegrating Parachutist Woman; ismiyle doğru orantılı süresiyle albümün en uzun parçası ve muhtemelen söz yazarının ufak çaplı fantezilerinden biri olan “parçalanan çıplak paraşütçü hatun”; bass ve gitarın aynı soloyu attıkları noktada tavan yapıyor ve ortalamanın bir hayli üstündeki davul ritmiyle , parçayı albümün en hızlılarından biri yapıyor.Bir dakikaya yakın jam introyla açılan Rape of Locks bahsettiğim speed etkisinin en çok görülebildiği parça. Davul temposunun yükseldiği iki noktada 1’er dakikalık sololaru bulunan Tony Bourge agrasyonu dizginlediğini gösteriyor. Parçanın ikinci kısmında da duble cross aksiyonu gözden kaçırılmamalıdır.Homicidal Suicidal kapanış parçası olarak albümü başladığı yerde bitiriyor ve bass ile elektroyu ayıramakta zorlanacağınız derecede ağır gitar tonlarıyla albüm en ağır parçalarından biri olduğu gösteriyor.
BUDGIE
Burke Shelley - Vocal, Bass
Tony Bourge - Gitar
Ray Phillips - Davul
BUDGIE
1 - Guts (04:21)
2 - Everything in My Heart (00:52)
3 - The Author (06:28)
4 - Nude Disintegrating Parachutist Woman (08:41)
5 - Rape of the Locks (06:13)
6 - All Night Petrol (05:57)
7 - You and I (01:41)
8 - Homicidal Suicidal (06:41)
ben bu albüme yorum yapmak istiorum.. es geçilmeyesi bi albüm ve grup bence bu.. haddinden fazlada insanı etkilediklerine inanıorum ben bu adamların.. Metallica denen grup bile 'Bradfan' 'Crash Course in Brain Surgery' isimli şarkılarını oturup coverladı..
YanıtlaSilBurke Shelley in seside kendisi gibi nası denirr nevi sahsina munhasir..
aaa bide aslında bu ilk albümlerinin yeri ayrı ama ardından gelen 3 albümleri de çook başarıldır..
bide bide utanmadan 2006da da hala yaşıoruz die albüm çıkarmışlardı ama daha çok bizim nerde yaşadığımız ile ilgili idi "You're All Living In Cuckooland" neyse..daha çok budgie dinlensin!
vay bee! sonunda yorum kısmına da hakikaten yalnız olmadığımızı gösteren bi yorum geldi. çok teşekkür ederim kendi adıma Tozlu. Sen konuyu açmışken ben de devam ettireyim. İlk albüm budur ve dinlenebilir durumdadır. Tozlu'nun bahsettiği diğer 3 albüm ise sırasıyla şöyledir;
YanıtlaSil* Squawk - 1972 (içinde bi dolu şaane parça olmakla beraber son parça Stranded'de Led Zeppelin'den tanıdığımız John Paul Jones da yer almaktadır.)
* Never Turn Your Back On A Friend - 1973 (Metallica'nın coverladığı Breadfan, uzun yıllardır sevdiğimiz Baby Please Don't Go ve bir Budgie efsanesi olan You're The Biggest Thing Since Powdered Milk (süt tozundan bu yana en büyük şeysin sen diye Türkçe bi parça olsa nasıl olurdu acaba? Serdar Ortaç yapsın bu parçayı..Reklam ücreti talep ediyoruz Serdar Ortaç'tan ayrıca parçayı yaparsa da telif ücreti isteriz) de bu albümdedir.
* In For The Kill - 1974 (Albümle aynı adı taşıyan şaane parça, Metallica'nın ikinci cover'ı Crash Course in Brain Surgery ve Burke Shelley'nin sesine hasta olunan basit, kısa ama etkileyicei balad Wondering What Everyone Knows bu albümde yer alır.)
Her ne kadar 1980 yılı albümü Power Supply'a değin uzanan Budgie albümleri iyi albümler olsa da bu yukarıda saydıklarımız en şaaneleri. Yine de;
* Bandolier - 1975
* If I Were Britannia I'd Waive The Rules - 1976
* Impeckable - 1978
* Power Supply - 1980
bu albümleri de arşive eklemek lazım.
Bandolier albümü, In for the Kill ve Never Turn Your Back..'ten değil ama Squawk'tan daha iyi bi albüm bence.
YanıtlaSilhttps://yadi.sk/d/lRtqjBYGuR7gu
YanıtlaSil