Grand Funk Railroad

Grand Trunk Railroad göndermesiyle Mark Fredrick Farner, Don Brewer ve Mel Schacher tarafından 1969 yılında kurulan Grand Funk, hala müzik yapan ender dönem gruplarındandır.
Kariyerleri boyunca 25 single, 4 live, 13 stüdyo albümü ve 9 derlemeye imza atan Grand Funk Railroad bu muhteşem üretkenliğini en çok 1970-1980 yılları arasında kullandı.
1969 tarihli ilk albüm On Time, zamanın Amerikan rock müzik anlayışına uygun iddiasız sözler ve tekrarlı ritimlerle çıkış tarihinin popülaritesini yansıtır. Albümde 2 ayrı versiyonuna yer verilen ve daha sonra single olarak da yayınlanan Heartbreaker parçası yine sabun köpüğü sözlerine rağmen (a.ertegün'e sevgilerle) dinleyiciyi avucunun içine alacak bir ruhun habercisidir.
Aynı sene çıkan Grand Funk albümü ile sözleri de bir miktar güçlendirmeye başlarlar.
Deneysel kabul edebileceğim Mr. Limousine Driver'ın yanı sıra Winter and My Soul gibi Don Brewer'ı davulda ön plana çıkaran oldukça güzel ritimli bir parçanın da bulunduğu albüm grubun her yeni çalışmada biraz daha gelişeceğinin müjdecisi gibidir.
Üçüncü albüm Closer to Home sonunda! grubun müziklerinin sadece notalarla sınırlı kalmayacağını gösteren bir parçayla açılış yapar. Sin's a Good Man's Brother bu sesin sadece ilk nefesidir.
Grand Funk nihayet aşk, sevgi, kalpler şekilli eşitkenar üçgenin sınırlarından kurtulmuş, Aimless Lady ile amaçsız kadına kadar dilini uzanmıştır.
Albüme ismini veren I'm Your Captain/Closer to Home sade ama coşkulu ritmiyle dinleyiciyi iskeleden alır, evinin kapısına kadar bırakır.
1971 tarihli E Pluribus Funk ilk kadronun çıkardığı son albümdür. Sonraki albümlerde Craig Frost klavyede ve geri vokallerde gruba eşlik edecektir.
1974 yılında piyasaya çıkan Shinin' On ile gitarda oldukça yetenekli bir isim olan Todd Rundgren ile çalışan Grand Funk Railroad bu albümle duraklama dönemine adım atar. Sonraki albüm All the Girls in the World Beware ne yazık ki içerik olarak kapak çalışması kadar yaratıcı değildir.

Kemik kadrodan davulda Don Brewer ve bas gitarda Mel Schacher'in yanı sıra vokalde Max Carl, gitarda Bruce Kulick ve klavyede Tim Cashion'ın bulunduğu Grand Funk Railroad, zamanında yıldızlaşan üç adamın yolculuğunun devamıdır hala..

Sir Lord Baltimore

"Bu saçma isimle nereye kadar!" demiştim, bilgisizlik böyledir işte. Tavsiyelere kulak asmamak olmazdı yine de, buldum arşivledim. Ve listeye akan ilk şarkıyla fikrimi saniyeler içinde değiştirdim. Ain't Got Hung On You  dedi John Garner. Anladım ki define haritasını bulmuşum ben.
1968 çıkışlı Amerikalı bir rock müzik grubu Sir Lord Baltimore.

3 kişilik kadrosu
John Garner- vokal- davul
Louis Dambra- gitar
Gary Justin- bas gitar
şeklindedir.

1970 tarihli Kingdome Come albümü oldukça iddialıdır ve muhteşem gitar riffleriyle dönemin devlerinin yanına ismini yazmıştır. Tutuşma sıcaklığında bir Master Heartache ile başlar albüm, tempoyu düşürmeden Hard Rain Fallin ile devamını getirir. Albüme ismini veren Kingdome Come çoğu parça için uzun kabul edilebilecek 6:39'luk süresine rağmen bitmesin istenecek güzelliktedir.

1971 tarihinde piyasaya çıkan Sir Lord Baltimore albümü ise Man From Manhattan ile açılış yapar. Ve bir daha da kapanmaz. Çünkü bu parça akla zarar güzelliktedir. Bu kez gerçek bir şaşkınlık yaşatır Sir Lord Baltimore dinleyicide. Kayıtlara ikinci gitarist olarak katılan Louis Dambra'nın kardeşi Joey Dambra ile birlikte 4 adam zamanın en yenilikçi kayıtlarından birine imza atmıştır. Melodilerdeki devinim 32 dakikalık bir gönüllü esaret yaratır.

Bu iki albümün ardından 1994 ve 2003 yıllarında Kingdome Come/Sir Lord Baltimore adıyla bir toplama albüm, 2006 yılında ise Sir Lord Baltimore III Raw isimli bir başka çalışma piyasaya çıkaran grup zamanın değerli müzisyenlerini önemli ölçüde eklemiş ve günümüzde hala hayranlıkla dinlenebilecek müzikler yaratmayı başarmıştır.

Bloodrock

Doğrusu beklediğim bu değildi. Ama kesinlikle güzel oldu. İsminin etkisiyle eskilerden amatör bir heavy metal grubuna varacağımı sanıyordum. Children's Heritage introsu ile dağıldı kafamdaki düşünceler. Bloodrock 1969 çıkışlı Amerikalı hard rock grubu. Öncesinde The Naturals olarak biliniyor aynı kadro. Hatta  1965-1969 yılları arasında da Crowd +1 ismiyle müzik yapıyorlar. Aslında zamanın tüm güzel müzikleri gibi single çalışmalarıyla hafızalarda hatırı sayılır bir yer edinmiş. Basit sözlerle geçiştirilmiş bazı şarkılar. Ne söylendiğini pek umursatmayacak çeşitlilikte müziklerle süslenmiş. Düzenlemeler oldukça güzel.

Kariyerlerinin en başarılı çalışması kabul edilen 1971 tarihli Bloodrock 2  albümü ile Billboard listelerinde 21. sıraya kadar tırmanan grubun bana göre en büyük artısı enstrümanlar.
A Certain Kind saksafonun Bloodrock şarkılarındaki yerinde kullanımının belki de en güzel örneği. Hiç beklemediğiniz bir anda parıldayan Warren Ham kadronun bu noktada etkili isimlerinden biri.
Dahası elbette seveni kadar nefret edeni de bulunan Jim Rutledge'in  vokaldeki yeteneği, Breach Of Lease ile yakaladıkları melodi..

Bloodrock kadrosundan 1972 yılında ayrılan Rutledge bana göre grubun sonunu da getirmiş oldu. İlk üç stüdyo albümünden sonraki çalışmalarında aynı enerjiyi yakalayamayan grup geriye bir bardak Whiskey Vengeance'i, ölüm keskinliğindeki D.O.A şarkısını ve Texas ruhunu bıraktı.