Deep Purple - Scandinavian Nights (1970)

Dude bu albüm senin için… Sadece müzik değil, hangi alanda olursa olsun hep “en iyi” aranır. Hatta tartışılır. Aynı sektörde olan veya aynı işi yapan dünyanın çeşitli yerlerine dağılmış bir güruhtan bahsedildiğinde bu tip bir sonuca varmak neredeyse imkansızdır. Konumuz olan müziğe gelince; bir çok insanın “en iyisi bu” “hayır bu” gibi anlamsız ve gereksiz tartışmalarına mutlaka şahit olmuşuzdur. Yapılan müziği, sergilenen performansı tatmak yerine böyle bir iddiaya veya tartışmaya girmenin son derece gereksiz olduğunu düşünüyorum. Ancak bazı müzisyenlerin veya grupların diğerlerinden ayrıldığı bir gerçek. Bunun popülerlikle doğru orantılı olmadığını bu siteye giren herkesin farkında olduğunu biliyorum. Ama Deep Purple popülerlik ile kaliteli müziği beraber götürebilmiş gruplardan bir tanesidir. “Kaliteli Müzik” kavramı birçok kişi için değişir. Peki kriterler nedir? Grubun doğaçlama yeteneği mi? Vokal gücü mü? Solo yeteneği mi? Konser becerileri mi? Albüm kayıtları mı? Yoksa sadece kulağa hoş gelmesi mi? Kıstas ne olursa olsun Deep Purple, bu duygularınızı yeteri kadar hatta çoğu zaman fazlası ile tatmin edecektir. Bilindiği gibi Deep Purple’daki kadro oluşumları “Mark” olarak adlandırılır. Bu albüm “Mark II” kadrosu, yani kabul edilen en iyi kadrosu (Blackmore,Lord,Paice,Glover,Gillan) ile yapılmıştır. Konser 1970’te Stockholm/İsveç’te verilmiş ve bir radyo tarafından kaydedilmiştir. Lise çağlarındayken aynı albümü “Live and Rare” adı altında dinlemiştim. Sonradan öğrendim ki albüm bu isim altında 80’lerin sonlarında yayınlanmış, sonra kayıtlar tekrar düzenlenerek “Scandinavian Nights” olarak piyasaya sürülmüş. Hatta aynı albümün bazı yerlerde “Paint it Black Live” olarak geçtiğine de şahit oldum. Neyse kafanız karışmasın, albümün ismi artık bu :)) Deep Purple’ı anlatmanın bir anlamı yok. Bu albümü ilk dinlediğimde 16-17 yaşlarındaydım. Hayatımda kaç grup dinledim, kaç albüm biliyorum bilmiyorum ama, Deep Purple’ın yapabildiklerini yapabilene rastlamadım. Bu albüm belki de ne anlatmak istediğime en iyi örnek olacak. Hiç düşündünüz mü, tüm meşhur olmuş şarkıların sıkça cover edildiğini ama Child in Time’ın neredeyse hiç cover edilmediğini? Artık ayağa düşmüş olan Senfoni Orkestrası ile konser veren grupların öncüsü kim bilir misiniz? 1969 yılında “İngiliz Kraliyet Flarmoni Orkestrası” ile konser veren Deep Purple… Hem de kendi şarkıları ile değil, Jon Lord’un yapmış olduğu klasik müzik formatındaki besteleri ile. Obua’da tutun Davula, Flütten, gitara, trompetten çelloya kadar tüm enstrümanların notalarına kadar. (Bi ara bunu da eklemeliyim:)) Şahsımca Deep Purple’ın bu ve bunun gibi konserleri başka kimseler tarafından yapılamayacak. Belki de hiçbir grubun canlı performansı, Deep Purple’da olduğu gibi albüm performansının bariz bir biçimde önüne geçemeyecek. Patlamaya hazır bir bomba gibi sabaha kadar saatlerce çalabilme ve sürekli yeni fikirler geliştirebilme yeteneği başka kimsede olamayacak. Başka hiçbir grupta böyle bir beşli olamayacak. Kim bilir belki de “en iyi” onlardır. :)))))))) DEEP PURPLE Rithcie Blackmore / Gitar Jon Lord / Klavye Ian Paice / Davul Roger Glover /Bas Gitar Ian Gillan /Vokal SCANDINAVIAN NIGHTS CD-1 1 - Wring That Neck (32:06) 2 - Speed King ( 10:20) 3 - Into the Fire (4:00) 4 - Paint It, Black (9:08) CD-2 1 - Mandrake Root (28:42) 2 - Child in Time (20:29) 3 - Black Night (6:54)

Gate - Live (1977)

Bu sefer Alman müzik devi Brain Records'un iki albümde topladığı "Festival Essen" kaydını eklemeyi düşünüyordum ama Gate'in konser performansını kayıtlardaki birkaç şarkıyla sınırlandırmak istemedim. 1974 yılında Haan, Almanya'da kurulan, pek fazla göze batmadan sessiz sedasız müziklerini yapıp ortadan kaybolan bir gruptur Gate. Türü hard rock ve krautrock arasında gidip gelen İki adet stüdyo ve bir canlı performanstan oluşan bir albüm diskografisine sahiptirler. Müzikal olarak çok yaratıcı oldukları söylenemese de grup üyelerindeki yüksek enstrüman hakimiyetinin getirisi sonucu ortaya çıkan kaliteli parçalar hemen göze çarpar. Parçalar ağırlıklı olarak jam havası içerisinde olmakla birlikte derinlerden Jane ve Gentle Giant tınıları da duyulabilmektedir. Biraz albüm hakkında yorum yapmak gerekirse adamlar kesinlikle kendilerinden bir gömlek üstün çalmışlar. Konseri "Nicht Peter" ile başlayan bol atraksiyon ve jam fırtınası ile akıcı ve coşkulu devam eden bir kırk dakika olarak özetleyebiliriz aslında. Ayrıca bu konserde çalınan parçaların albümlerde bulunmaması da "vay anasını" dedirtecek bir ayrıntı. Albüm, tek başınayken de dinlenilebilirliği olduğu halde; "Birader, şu playliste sansasyonel birşeyler atıver de alsın kulaklarımızın pasını.." tarzı abuk diyaloglara sıkça maruz kalanlara ithafen eklenmiştir... (gönderme de yaparım, evet). GATE Horst Kamp / Vokal Martin Köhmstedt / Gitar Manfred Schröpfer / Gitar, Vokal Angelos Tsangaris / Bas Gitar Manos Tsangaris / Davul LIVE 1 - Nicht Peter (1:47) 2 - Late Night Movies (5:27) 3 - Lieber Wilhelm (5:27) 4 - Step In Love (5:24) 5 - Friedrichstrasse 18 (7:23) 6 - Hans Kurmel Boogie Woogie (6:44) 7 - Die Platzanweiserin (5:44) 8 - Rock On (2:21)