Octopus / The Boat of Thoughts (1976)

70'li yılların başındaki ilk dönemi kaçırıp ikinci dönemde ortaya çıkan grupların arasında en iyi olanlardan biri de Octopus. Bu isimle bilinen fazlaca grup bulunuyor ama konumuz olan Octopus, 1973 yılında Almanya'da kurulan bir beşli. Gitarist Pit Hensel ve basçı Claus Kniemeyer tarafından kuruluyor. Temelde salt Rock müziğe aşırı bir eğilim olmakla birlikte Psychedelic Rock ve Space Rock etkileşimli bir Progressive Rock tarzı içerisinde yer alıyorlar. Octopus'u Krautrock'ın biraz ötesine yer alan Heavy Krautrock'a rahatlıkla dahil edebiliriz.

Grubun müziğini öncülleri ile tanımlamaya çalışırsak; erken dönem Eloy, Curved Air, Analogy, Ruphus, Earth & Fire ve Frumpy'nin adını verebiliriz. İsmini saydığımız gruplarla aynı kökenden geldikleri ortada. Fakat dönemden kaynaklı olarak büyük farklılıklara da sahipler.

Kuruldukları 1973 yılı ile 1976 arasında verdikleri sınırlı sayıdaki konserler ve stüdyoda geçirdikleri saatlerin ardından 1976 yılında ilk albüm olan The Boat Of Thoughts'u yayınlıyorlar. Albümün ticari getirisi çok olmamakla birlikte grubun müzikal kalitesi açısından bakıldığında en iyisi diyebiliriz. 2 yıllık aranın ardından çıkardıkları ikinci albüm An Ocean Of Rocks da en az ilki kadar iyi. Ancak 1979 yılında çıkardıkları Rubber Angel ve 1981 yılında yayınladıkları Hart Am Rand için aynısını söylemek mümkün değil. Hatta orijinal kadronun kadın vokalini değiştirip erkek vokalle devam ettikleri Hart Am Rand tam anlamıyla bir hayal kırıklığı. Zaten bu albümden sonra da bir daha ortalıkta görünmüyorlar.

Octopus'un hatları keskin bir müzikal anlayışı var. Bu anlayışa çok uyan da bir vokalleri. Jennifer Hensel'in alto sesi fazlasıyla cüretkar ve Babe Ruth vokali Jennie Hahn ile Janis Joplin arasında bir yerlerde duruyor. Hatta bazı noktalarda Joplin'e bazılarında ise Hahn'a doğru yaklaşıyor diyebiliriz. 

Grubun tarzı Progressive'in belli başlı temel özelliklerini içerirken farklı kaynaklardan da beslenerek ilerliyor. Bolca duyduğunuz yırtıcı gitarlar, enfes ritimler, Psychedelic'in içerisinde çıkıp gelen vokaller, Synthesizer ile doruğa çıkan doğaçlamalar ile gerçekten de değişik bir etki bırakıyor. Yarattıkları atmosfer ile Psychedelic öğelerle Heavy Krautrock'a doğru yaptıkları geçiş oldukça iyi.

OCTOPUS

Pit Hensel / Gitar

Werner Littau / Klavye

Jennifer Hensel / Vokal

Frank Eule / Davul

Claus D. Kniemeyer / Bass

THE BOAT OF THOUGHTS

01 - The First Flight of the Owl (5:09)

02 - Kill Your Murderer (6:09)

03 - If You Ask Me (6:06)

04 - The Deleyable Rise of Glib (3:18)

05 - We Are Loosing Touch (5:49)

06 - The Boat of Thoughts (8:58)

Gentle Giant - Octopus (1972)

Sene 1997... Bu albümü aldım, Oblomov'un tavsiyesi üzerine. O zamanlar gruptan hiç haberdar değilim. Dinlediğim gün benim için vazgeçilmezler arasına girdi ve hayatımda birçok alanda değişikliğe neden oldu. Gentleoctopus bu albümden çıktı. Akademik çevrelerde (bilen bilir, bu çevrede kimse kimseyi ciddiye almaz) bu isim nedeniyle (tabi rocker olarak tabir edebileceğimiz enteresan tiplerle) sıkı bağlantılarım oldu. Mail şifrem kırıldığında bu albüm yüzünden işi Bill Gates'e kadar götürdüm.. Bunlar ufak tefek şeyler, anlatabilecek o kadar çok hikaye var ki ancak blog yetmez buna. Merak edenlerle bir yerlerde oturur konuşuruz.

Gentle Giant, hepsi de klasik müzik eğitimi almış Canterbury ekolüne dahil elemanlardan oluşuyor. 3 kardeşin başı çektiği grupta diğer elemanlar ara ara değişse de kaliteden hiç ödün vermiyorlar uzunca bir süre. 1977'de sıçmaya başlıyorlar ama gene de fena değiller. Shulman biraderlerden Philip bu albümden hemen sonra "yok artık daha neler, böyle şaane bi albüm yapılır mı yahu!" deyip grubu bırakır ve müzik öğretmenliğine başlar. Gruptakiler buna saygı duyarlar ama boş da durmazlar. Peşpeşe "In A Glass House - 1973", "The Power and The Glory - 1974", "Freehand - 1975", "Interview - 1976" yayınlanır. Hepsi de birbirinden enteresan ve kaliteli albümlerdir. Ve Giant son noktayı "Playing The Fool (Live) - 1977" konser kaydıyla koyar. Rock müzik çevrelerinde bu albüm ilk 5'de yer alan bir konser kaydıdır ve birader Ray bu albümle dünyanın en iyi bass gitaristi olarak anılır. (Bu tarz saptamalar çok salakçadır bence, adam progressive rock yapıyo.. blues rock yapan bi bass'çı ile nasıl karşılaştırırsın ki? hani sadece en iyi progressive rock bass'çısı desek o da olmaz.. iş karışık yani. Elçiye zeval olmaz, ben söylenileni iletiyorum...) Unutmadan, en kısa zamanda Playing The Fool da yer alıcak blogda.

bu kadar laftan sonra albümle ilgili bi iki laf etmeye kalksam boş olucak hepsi. En iyisi dinleyin albümü ööle konuşalım üstüne. Ama şunu belirtmek lazım; üstteki kapak CD haline getirilmiş albüme alttaki de orijinal LP'e aittir.

GENTLE GIANT

Gary Green / Gitar, Vurmalılar
Kerry Minnear / Klavye, Vibraphone, Vurmalılar, Çello, Moog, Lead ve Backing Vokal
Derek Shulman / Lead Vokal, Alto Saksofon
Philip Shulman / Saksofon, Trumpet, Mellophone, Lead ve Backing Vokal
Raymond Shulman / Bass Gitar, Keman, Gitar, Vurmalılar, Vokal
John Weathers / Davul, Vurmalılar, Xylophone

OCTOPUS

1. The Advent Of Panurge (4:45)
2. Raconteur Troubadour (4:03)
3. A Cry For Everyone (4:06)
4. Knots (4:11)
5. The Boys In The Band (4:34)
6. Dog's Life (3:13)
7. Think Of Me With Kindness (3:31)
8. River (5:52)