Bakerloo, Colosseum, Humble Pie, Paladin, Procol Harum gibi gruplardan elemanlar toplanırsa sorusunun cevabıdır Snafu. Micky Moody liderliğinde 3 yılda 3 albüm kaydederek iyiler arasına girmeyi beceren gruplardandır. Moody'nin yumuşak ama oyunlara açık gitarı, Bobby Harrison'ın dipten ve derinden gelen vokali ile öne çıkar. Peter Solley'nin klavyesi ve Colin Gibson'ın yön veren bass'ı ile hem arşivlik hem de tadından yenmez durumdadır bu albüm de.
Grubun kökeni karışık olsa da Blues Rock ve Funk Rock üzerinde gezinirler. Uzamayan soloları, ritme yönelik yaklaşımları ve özellikle de "dur ulen tabakhaneye yetişmemize gerek yok" tavırlarıyla oldukça sakin, sıkıcılıktan uzak, belli bir standartın üzerindedirler.
Uzun bi aradan sonra tekrar yazıyor olmak güzel tabi de ısınmak lazımmış önceden. Adamlar hakkında söylenebilecek bi dolu şeyi kafada kurgularken yazıya dökmekte zorlanıyor insan. Eh, daha fazla çaba göstericez artık. Sonbahar da geldi.. alışık olduğumuz üzere, kışa doğru uykuya yatan ayıların aksine blog sakinlerinin hareketlenmesi yakındır ki sakinlerimiz yaz boyunca da ortamı boş bırakmamışlardır. Ha bu arada 3. yılımızı da bitirdik blog aleminde. Birilerine ulaşabiliyorsak ne mutlu bize!
SNAFU
Micky Moody - Gitar
Bobby Harrison - Vokal, Conga
Peter Solley - Klavye, Arp Synth., Fiddle
Colin Gibson - Bass, Cowbell
Terry Popple - Davul
SNAFU
01 | Long Gone | 5:15 | |
02 | Said He the Judge | 4:31 | |
03 | Monday Morning | 3:16 | |
04 | Drowning in the Sea of Love | 5:50 | |
05 | Country Nest | 5:19 | |
06 | Funky Friend | 4:05 | |
07 | Goodbye USA | 4:22 | |
08 | That's the Song | 6:03 |