Korku filmleriyle arası iyi olan biri değilim, ancak işin içine çok acayip yönetmenler girince bazı filmler dikkatimi celbediyor. Bir film yönetmeniyle, müzikleriyle, oyuncularıyla, senaryosuyla bir bütün olarak değerlendirildiği zaman izlemek veya hakkında bilgi toplamak için pekçok neden ortaya çıkıyor. Progressive Rock'tan pek hazzetmeyen, fakat korku filmleriyle arası iyi olan bir arkadaşımın Suspiria'dan bahsetmesi üzerine macera başladı.
Filmin yönetmeni Dario Argento'yu, pek müthiş kızı Asia Argento'dan ötürü takdir ve takip ederdim. Baba-kız müthiş projelerin insanları bunlar. İtalyanlar. Daha ne olsun. Neyse efenim, gelelim Suspiria'nın müziklerini yapan dehşetengiz grup Goblin'e...
Italian Progressive Rock icra eden Goblin elemanları bir dizi korku filmi müzikleri yapmışlar. Hatta şöyle diyim film müziği olmayan sadece üç albümü var. Onların müzikleri sayesinde izlenmeye değer görülen korku filmlerinin olduğundan bahsedilir. Korku filmi izleyen arkadaşlar daha iyi varır bunun ayrımına tabii.
Albümü dinlediğimde hissettiğim ilk şey, her şarkının farklı korku, gizem unsuruyla bezenmiş olmasıydı. Ciddi ciddi içine çeken dinledikçe zihinde iz bırakan bir albüm Suspiria. Albümün şahsi fikrimce en dikkat çeken parçaları; Suspiria, Black Forest, Witch, Markos. Hepsini saydım neredeyse. İçlerinde bir parça daha var ki grubun kara mizahını temsil ediyor adeta: Death Valzer. Dinleyin bakın ne demek istediğimi anlayacaksınız.
Diğer parçalara bakınca bu şarkı acayip psikopat geliyor bana. Diğerleriyle insanın içine ürperti salmaktan aldıkları keyfi bu şarkıyla ifade ediyorlar sanki. Çocukların birisine kötülük yapıp sonra da bundan aldıkları psikopatça zevki anlatıyorlar adeta. Tüm parçaları dinlediğinizde kafanızda oluşacaktır bir şeyler işte. Böyle ya da değil. Dinleyin ama.
Teknik bilgiler verelim biraz. Suspiria, Goblin'in 1977 yılında çıkardıkları stüdyo albümü. Albüm parçaları, grup elemanları, çaldıkları enstrümanlar falan hepsini bilelim, bilgilenelim. Hadi bakalım:
GOBLIN
Claudio Simonetti / Mellotron, organ, string machine, celesta, electric & acoustic piano, Minimoog, Moog system 55
Massimo Morante / electric & acoustic guitar, bouzouki, voices
Fabio Pignatelli / bass, tabla, acoustic guitar, voices
Agostino Marangolo / drums, percussion, voices
SUSPIRIA
01. Suspiria (5:57)
02. Witch (3:10)
03. Opening To The Sighs (0:32)
04. Sighs (5:15)
05. Markos (4:03)
06. Black Forest (6:06)
07. Blind Concert (6:11)
08. Death Valzer (1:51)
Bonus tracks on re-release
09. Suspiria (celesta and bells)
10. Suspiria (narration)
11. Suspiria (intro)
12. Markos (alternate version)
3 yorum:
http://www.mediafire.com/?1xzmz4ymmjn
Ben bu filmi ilk izlediğimde ne müziğini duydum ne oyuncularını gördüm ne de meseleyi kavradım. Sadece tırsmıştım. Başka bi durum olmamıştı. Sonraları tekrar izlediğimde tırsma meselesinin Argento faktörünün yanında Goblin farkından kaynaklandığını anladım. Epeydir de dinlemiyordum hatta unutmuşum desem yeridir. Hatırlattığın için teşekkürler. Güzel bir inceleme olmuş.
NOT: Sakucan da sever diye hatırlıyorum bu filmi ama sanırım Eda ile birlikteyken sevdiğini söylemişti. Şimdi sorsak "boktan filmdi" der kesin.
Teşekkür ederim.
Müzik kesinlikle o korku atmosferini o an yanınıza taşıyor. Görülen şeyin hissedilmesini sağlıyor, özellikle iyi bir sinema sistemiyle izlenirse ciddi anlamda etkiliyor. Ben ki korku filmlerinden etkilenmem, goblin sayesinde etkilendim diyebilirim. Argento faktörü hepsini harmanlamış olmasından ötürü kendisini gösteriyor.
Yorum Gönder